Werkt de Oekaze Kok? Een kwestie van ruimte en vertrouwen

Interview met Jozias van Aartsen
Titel: Werkt de Oekaze Kok?
Een kwestie van ruimte en vertrouwen.

Vond ik belachelijk. En ik heb me d’r ook
niets van aangetrokken. ’t Werkte ook niet.

En bovendien, het was… Kok moet ook geweten hebben
dat d’r natúúrlijk wel allerlei contacten waren,

waar ook niet iedere ambtenaar… Het zijn
dan toch meestal weer de topambtenaren die

met Kamerleden contact hebben. En het
systeem was… Je kon dan… hè? Je moest

dan dat melden. ‘Mag ik met Kamerlid X of Y
of met, nou ja wie dan ook ,in de politieke

wereld praten?’ En een minister kan dan op
zo’n moment zeggen: ‘Nee, dat heb ik liever

niet’. Dat was eigenlijk de basisgedachte van
de oekaze Kok. Nou dat… Zo… Zo kan het niet

werken, want dan, nou dan krimpt je wereld,
hè? Als je dat wat scherp zou willen zeggen.

De oekaze Kok (2)
[[[

En toen vroeg de Kamercommissie: ‘Mogen we met…
met de mensenrechtenambassadeur gewoon een keer

spreken?’ En toen heb ik gezegd: ‘Vind ik prima’.
Ik weet… Ja goed, ik wist precies wat René dacht,

hoe ze dat soort dingen zou doen en doet. En dan
heb ik op m’n donder gekregen in de Ministerraad,

want dat had ik nooit mogen toestaan. En ja,
dat was de oekaze. Dit kon niet. Dan… Ik had

er bij moeten zitten. Nou, doe ’k gewoon
niet. Hoeft niet. Ik ga daar toch niet als

een controleur ten opzichte van een mevrouw
die ik in die positie heb benoemd, zitten.

Frits Bolkestein
[[[

En wij hadden altijd fantastische
gesprekken, op z’n Bolkesteins,

dat was altijd heel strak. Hij
had drie, vier vragen aan je,

en meestal was dat een lunch in een Chinees die
er niet meer is hier in het centrum van de stad,

en dan stond je ook binnen drie kwartier
of eerder zelfs indien nodig op straat.