Het vak van toezicht
Het was vooral verrassend voor mij...
dat toezicht zo'n slim,
zo'n intelligent bestuurlijk instrument is.
Dat vond ik verrassend.
-Waaruit sprak dat?
Dat je toch met een beperkt aantal mensen
een stelsel gezond houdt.
Dat je toch iets
waar duizenden mensen werken...
en waar heel veel kinderen en jongeren
en studenten afhankelijk van zijn...
dat je dat op orde kunt houden...
door daar extern toezicht
op uit te oefenen.
En wat maakt het toezicht
dat jouw inspectie uitoefende...
of wat je je collega's zag doen,
wat maakt het intelligent?
Jij kwam net met die woorden...
Ik denk dat de data
eraan ten grondslag liggen.
Dus gegevens die verzameld zijn
in de scholen...
of soms aan de hand van CITO-resultaten...
maar ook dus de schoolbezoeken,
die werden ook opgeslagen en vertaald.
En dat dat leidde tot...
conclusies, vergelijkingen.
Dus dat daarmee gewerkt werd.
En ja, dat vond ik er mooi aan.
Ik wist niet dat toezicht echt zo'n vak was.
En ik vind ook dat dat ook te weinig,
nog steeds, geloof ik...
te weinig erkend wordt.
We hebben toen in de Inspectieraad
ook gewerkt aan een inspectie-academie...
waar toch meer over het vak zelf ook...
Om me goed te voelen in een organisatie,
ging ik met mensen mee.
Ik ging met de inspectie natuurlijk mee
op schoolbezoek of op...
Soms deed ik mee in een onderzoek.
Ik ben één keer ook als...
Als ghost heb ik me op
een middelbare school gemeld.
De leiding wist het, hoor.
Maar als een ambtenaar
die graag weer terug wilde in het vak...
en of ik een dag mee mocht lopen
met de leraren...
om opnieuw te voelen van:
hoe is het eigenlijk nu tussen de leraren?
En het was een bijzondere dag.
Aan het eind van de dag
heb ik het wel gezegd:
Ik ben wel ambtenaar...
maar eigenlijk een ambtenaar die op
een hele speciale plek zit, wat dit betreft.
En toen zei de mevrouw met wie ik meeliep:
Ik dacht al, je stelt zulke andere vragen.
Hoe kwam u op deze interventie?
Omdat het me bezighield.
We waren heel veel bezig met leraren.
Hoe zitten de leraren erin?