De loodgieterstas: zo dik als dat je hem zelf maakt

Dan ga je dus naar huis om 23:00u en dan komt die loodgieterstas nog.
En dat is wel serieus.
Dat is een leuk onderwerp om even over door te praten, de loodgieterstas.
Dus die is heel dik, maar ook zo dik als je hem maakt.
Dus daar kan ik ook mensen voor de toekomst een advies in geven.
Bijvoorbeeld, wat mij opviel, was: Ik kreeg...
Je maakt die tas open, allemaal mapjes per onderwerp.
En dan stond er: er zijn drie mogelijke besluiten A, B en C...
en die hebben de volgende voordelen en nadelen.
Dus ik de volgende dag naar het departement: 'Zijn jullie gek geworden?
Na een hele dag werk zit ik 's avonds multiple choice in te vullen.'
'Ja, maar de vorige minister wilde dat, want die wilde zelf kiezen.'
Want soms dan is er een ander alternatief dat ambtelijk heel serieus is overwogen...
en als minister ben je de baas en moet je dat weten.
Ik zeg: Laat ik het met jullie zo afspreken.
Ik wil van jullie het advies van de ambtelijke organisatie.
Het is aan jullie om erbij te zeggen: Meneer de minister, u moet wel weten...
we hebben zeer serieus nagedacht over mogelijkheid B...
want die heeft deze voordelen.
Dat kunnen politieke risico's zijn van de andere optie...
maar er kunnen ook allerlei andere motieven een rol spelen.
Of het kan zijn dat je moet kiezen tussen een locatie, tussen Maastricht en Groningen.
Of daar... Goed.
Dus als jullie vinden dat ik moet weten...
dat er een ander alternatief serieus kan worden overwogen...
ook door jullie is overwogen, heb ik graag dat je dat erbij schrijft...
en ook welke argumenten, de reden waarom, uiteindelijk mij dit te adviseren.
Waarop zij zeiden: Ja, maar als wij nu...
En ik zei: Als jullie denken dat hoeft hij niet te weten...
dan for Christ's sake, hou het voor je want wat moet ik met al die dingen?
Want je hebt 200 besluiten per dag te nemen.
Dus dat kan helemaal niet.
Waarop zij zeiden: Stel nou dat we u één alternatief voorleggen...
...en dat naderhand blijkt dat er geduvel van komt...
en dat u dat tweede alternatief toch had moeten zien?
Toen zei ik: Het ergste wat je kan overkomen, is dat je op je flikker krijgt...
en dat ik zeg: Zijn jullie gek geworden...
dat jullie mij dat alternatief niet hebben voorgelegd?
Maar dat is gewoon je professionele werk.
En erger dan dat wordt het natuurlijk ook niet, want dat kan een keer toch?
Het kan dat je denkt: we hebben het allemaal goed afgewogen...
we zijn de beste topambtenaren...
en ook alle ambtenaren eronder hebben meegedacht.
'Nou, dit is het voorstel dat wij verstandig vinden...'
En dan blijkt naderhand dat ze zich verkeken hebben.
Ja, dat kan een keer gebeuren.
Maar dat is beter dan dat je de minister eigenlijk overbelast met dingen.
Ja, want dan wordt het ook random want dan zit je daar 's nachts om 1:00u.
Dan denk je: wat zullen we nou eens doen? Dat is toch geen goede basis?
En ik ken ook wel een collega inderdaad over wie ik van de chauffeurs hoorde...
dat ze elke dag vier loodgieterstassen zuchtend omhoogsjorde...
en dan de volgende dag ongelezen weer naar beneden moesten tillen...
en de dag daarna diezelfde tassen weer naar boven omdat het niet door te komen was.
Maar die had inderdaad tegen haar ambtenaren gezegd: Ik wil alles zien.
Het belangrijkste effect van Kamerlid zijn, is dat je van je...
Kijk, als vakdepartementsminister blijf je toch een beetje op die wolk zitten.
Dus Robbert Dijkgraaf nu het kabinet is gevallen...
maar die is nog steeds onaangetast en een autoriteit.
Als je in de Kamer gaat zitten...
daar moet je voor dingen stemmen waar je niet altijd voor bent...
omdat dat nu eenmaal in het verkiezingsprogramma staat.
Of je moet dealtjes sluiten met andere partijen.
Dus je wordt veel meer een gewone politicus en daarmee is dat aureool dan ook weg.
Dus ik heb zelf het gevoel gehad dat ik in die tweede periode...
laten we zeggen die voorsprong niet meer had.
En dat zag je bijvoorbeeld terug in de waarderingscijfers.
Die worden wekelijks, geloof ik, gepeild.
Dus ik ben in die eerste periode...
zelfs nog wel bij vlagen de populairste minister geweest.
En dat was in de tweede periode helemaal niet meer zo.
Dat was niet omdat ik opeens heel anders was of deed...
maar omdat je dan gewoon een PvdA-politicus bent.
En u zegt dus: In de eerste periode had ik eigenlijk de bonus...
van de buitenstaander of van de specialist of van de expert die dat kon doen.
En door die tussenperiode in de Kamer...
word je eigenlijk deel van de Haagse... -Van de 150 Kamerleden.
En het positieve ervan is dat je dus echt gewoon...
niet langer een beetje op afstand...
met lange vingers je met wat onderwerpjes bezighoudt...
maar dat je echt een doorgewinterd politicus wordt.
Maar dat is tegelijk ook het nadeel, want het publiek ziet je ook zo.